Enerji alanı o kadar netti ki, kendimi hemen gördüm. Kalbim acıyor dedikçe bedenim titremeye başladı. Kolumdan ellerime yoğunlaşarak kontrolümü kaybettim. Ağlarken, ellerim kalbimi döverken hızla yumruğa dönüştü. Karnıma indi, orayı yumruklamaya başladı. Yumruklayan ben miydim, yoksa bir güç müydü, bilemedim. Sonra her şey sakinleşti ve neyi aşmam gerektiğini net gördüm.

Harika bir gündü, herkese teşekkür ederim. Herkesi canlı görmek bana büyük bir aydınlanma yaşattı. Sanki ilk kez değil de tanışmışız gibi hissettim. Dizim aşamasında baba rolündeydim, çok sevdiğim eşim vardı, sonra hissizleşmeye başladım. Duygularım bitse de, minnetle anıları hatırlayıp sevgisiz bırakmadım. Güzel anılarla değil, kötü anıları da kabul ettim. Hepimiz aynı alandaydık ve tanımadığım insanlarla bir şifalanma yaşadım.

Her şey mükemmeldi. Hayalimdeki evdeydim; önü deniz, arkası orman… Alan harikaydı. Dizimde ölüydüm ama vazgeçilemeyecek bir ölüydüm. Gerçek hayatta ailemden sonsuz sevgi gördüm, belki enerjimi hafife aldım. Diğer dizimde suçsuzken suçlandım ve soğukkanlıydım. Hepinizi canlı görmek, sarılmak çok kıymetliydi. Yabancı ortamda ağlamak bana çok iyi geldi, kuş gibi hafifledim. Tekrar katılmak isterim, teşekkürler.